ต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์และพัฒนาการของตู้เย็น

ต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์ของตู้เย็น

กระบวนการพัฒนาตู้เย็น

ต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์ของตู้เย็น

มนุษย์รู้ตั้งแต่อายุยังน้อยว่าอาหารที่เก็บที่อุณหภูมิต่ำกว่ามีแนวโน้มที่จะเน่าเสียน้อยกว่า เร็วที่สุดเท่าที่ 2,000 ปีก่อนคริสตกาล (ศตวรรษที่ 20 ก่อนคริสต์ศักราช) ชาวโบราณในแม่น้ำยูเฟรติสและไทกริสในบาบิโลน เอเชียตะวันตก เริ่มสร้างน้ำแข็งในหลุมเพื่อแช่เย็นเนื้อสัตว์ ในราชวงศ์ซาง (ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 11) จีนยังรู้วิธีใช้น้ำแข็งเพื่อถนอมอาหารอีกด้วย ในยุคกลาง หลายประเทศปรากฏตัวในหลายประเทศเพื่อใส่ก้อนน้ำแข็งลงในตู้น้ำแบบพิเศษหรือตู้หินเพื่อถนอมอาหาร จนกระทั่งถึงช่วงปี ค.ศ. 1850 ลักษณะเช่นนี้ ตู้เย็นช่องแช่แข็งชั้นนำ ถูกขายในประเทศสหรัฐอเมริกา

คำว่า 'ตู้เย็น' ไม่ได้เป็นภาษาอเมริกันจนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 17 ในประเทศตะวันตก ด้วยการพัฒนาของเมือง ธุรกิจน้ำแข็งจึงค่อยๆ พัฒนาขึ้น ค่อยๆ ใช้มันตามโรงแรม โรงแรม โรงพยาบาล และพ่อค้าในเมืองที่ฉลาดบางคนเพื่อถนอมเนื้อ ปลา และเนย หลังสงครามกลางเมืองอเมริกา (ค.ศ. 1861-1865) น้ำแข็งถูกนำมาใช้ในรถบรรทุกห้องเย็น และสำหรับพลเรือนด้วย ภายในปี พ.ศ. 2423 ครึ่งหนึ่งของ ตู้เย็นย้อนยุค ขายในนิวยอร์ก ฟิลาเดลเฟีย และบัลติมอร์ และหนึ่งในสามของตู้เย็นที่ขายในบอสตันและชิคาโกได้เข้าไปในบ้านแล้ว ผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกันก็มีตู้เย็นด้วย

การสร้างตู้เย็นที่มีประสิทธิภาพไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่เราคิด ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1800 นักประดิษฐ์มีความเข้าใจขั้นพื้นฐานเกี่ยวกับความรู้ทางอุณหฟิสิกส์ที่สำคัญต่อวิทยาศาสตร์การทำความเย็น ในโลกตะวันตกผู้คนเชื่อว่าสิ่งที่ดีที่สุด ตู้เย็น ควรป้องกันการละลายของน้ำแข็ง และมุมมองที่แพร่หลายมากในสมัยนั้นผิดเพราะเป็นการละลายของน้ำแข็งที่มีบทบาทในการทำความเย็น ในยุคแรกๆ มีการใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อรักษาน้ำแข็ง รวมถึงการห่อน้ำแข็งด้วยผ้าห่มเพื่อไม่ให้น้ำแข็งทำงานได้ จนกระทั่งใกล้ปลายศตวรรษที่ 19 นักประดิษฐ์ก็ประสบความสำเร็จในการค้นหาความสมดุลที่แม่นยำของฉนวนและการหมุนเวียนที่จำเป็นสำหรับตู้เย็นที่มีประสิทธิภาพ

กระบวนการพัฒนาตู้เย็น

แต่ย้อนกลับไปในปี 1800 โธมัส มอร์ ชาวนาผู้สร้างสรรค์ในรัฐแมรี่แลนด์ พบวิธีที่ถูกต้อง เขาเป็นเจ้าของฟาร์มที่อยู่ห่างจากวอชิงตันประมาณ 20 ไมล์ ซึ่งมีหมู่บ้านจอร์จทาวน์เป็นศูนย์กลางตลาด เมื่อเขาไปส่งเนยที่ตลาดพร้อมกับก ตู้เย็นช่องแช่แข็งด้านล่าง จากการออกแบบของเขา เขาพบว่าลูกค้าจะเดินผ่านเนยที่ละลายอย่างรวดเร็วในถังของคู่แข่งและจ่ายเงินให้เขามากกว่าราคาตลาดเพราะเนยยังคงสด เหนียว และตัดอย่างประณีต เนยหนึ่งปอนด์ มัวร์กล่าวว่าข้อดีอย่างหนึ่งของตู้เย็นของเขาก็คือ เกษตรกรไม่ต้องไปตลาดตอนกลางคืนเพื่อเก็บผลผลิตให้เย็น

ในปี ค.ศ. 1822 ฟาราเดย์นักฟิสิกส์ชื่อดังชาวอังกฤษค้นพบว่าคาร์บอนไดออกไซด์ แอมโมเนีย คลอรีน และก๊าซอื่นๆ จะกลายเป็นของเหลวภายใต้สภาวะแรงดัน และจะกลายเป็นก๊าซเมื่อความดันลดลง ในกระบวนการเปลี่ยนจากของเหลวเป็นก๊าซจะดูดซับความร้อนได้มากส่งผลให้อุณหภูมิโดยรอบลดลงอย่างรวดเร็ว การค้นพบนี้โดยฟาราเดย์เป็นพื้นฐานทางทฤษฎีสำหรับคนรุ่นหลังในการประดิษฐ์เทคโนโลยีทำความเย็นเทียม เช่น คอมเพรสเซอร์ คอมเพรสเซอร์ทำความเย็นเทียมเครื่องแรกถูกคิดค้นโดยแฮร์ริสันในปี พ.ศ. 2394 แฮร์ริสัน เจ้าของ 'ผู้ลงโฆษณาจีลอง' ของออสเตรเลีย กำลังใช้ประเภทการทำความสะอาดด้วยอีเทอร์ เมื่อเขาพบว่าสิ่งใดก็ตามมีผลทำให้โลหะเย็นลงอย่างมาก อีเธอร์เป็นของเหลวที่มีจุดเดือดต่ำมาก ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดปรากฏการณ์ดูดความร้อนแบบระเหยได้ Harrison พัฒนาตู้แช่แข็งโดยใช้อีเธอร์และ a ตู้เย็น 3 ประตู ปั๊มแรงดันหลังการวิจัยและนำไปใช้กับโรงกลั่นไวน์แห่งหนึ่งในรัฐวิกตอเรีย ประเทศออสเตรเลีย เพื่อทำความเย็นและทำความเย็นในระหว่างการผลิตไวน์

ในปี พ.ศ. 2416 นักเคมีและวิศวกรชาวเยอรมัน คาร์ล ฟอน ลินเด้ ได้ประดิษฐ์ตู้เย็นโดยใช้ฟลูออรีนเป็นสารทำความเย็น ลินเด้ใช้เครื่องจักรไอน้ำขนาดเล็กในการขับเคลื่อนระบบอัด แอมโมเนียจึงถูกบีบอัดและระเหยซ้ำๆ เพื่อผลิตเครื่องทำความเย็น Linde นำสิ่งประดิษฐ์ของเขาไปใช้กับโรงเบียร์ Sedoumar ในเมืองวีสบาเดินเป็นครั้งแรก โดยออกแบบและผลิตตู้เย็นอุตสาหกรรม ต่อมาได้ปรับปรุงตู้เย็นอุตสาหกรรม เพื่อให้มีขนาดเล็กลง ในปี พ.ศ. 2422 จึงมีการผลิตตู้เย็นสำหรับใช้ในครัวเรือนแบบแช่เย็นเทียมเครื่องแรกของโลก ที่ขับเคลื่อนด้วยไอน้ำ ตู้เย็น ถูกนำไปผลิตอย่างรวดเร็ว และในปี พ.ศ. 2434 มียอดขาย 12,000 หน่วยในเยอรมนีและสหรัฐอเมริกา

มอเตอร์ไฟฟ้าตัวแรกที่ขับเคลื่อนคอมเพรสเซอร์ถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยวิศวกรชาวสวีเดนชื่อ Brighton และ Mendes ในปี พ.ศ. 2466 ต่อมาบริษัทในอเมริกาได้ซื้อสิทธิบัตรของตน และในปี พ.ศ. 2468 ได้ผลิตตู้เย็นไฟฟ้าสำหรับใช้ในครัวเรือนเครื่องแรก ในตู้เย็นไฟฟ้าเครื่องแรก คอมเพรสเซอร์ไฟฟ้าและตู้เย็นถูกแยกออกจากกัน โดยปกติจะวางไว้ในเตาเผาใต้ดินหรือห้องเก็บของในครัวเรือน และเชื่อมต่อกับคอมเพรสเซอร์ไฟฟ้าผ่านท่อ ต่อมาทั้งสองก็รวมเป็นหนึ่งเดียว ก่อนทศวรรษ 1930 สารทำความเย็นส่วนใหญ่ใช้โดย ตู้เย็น ไม่ปลอดภัย เช่น อีเทอร์ แอมโมเนีย กรดซัลฟิวริก เป็นต้น ไวไฟ มีฤทธิ์กัดกร่อน หรือระคายเคือง ต่อมาฉันเริ่มค้นหาสารทำความเย็นที่ปลอดภัยกว่าและพบฟรีออน ฟรีออนเป็นสารประกอบฟลูออรีนที่ไม่เป็นพิษ ไม่กัดกร่อน และไม่ติดไฟ ไม่นานก็กลายเป็นสารทำความเย็นสำหรับอุปกรณ์ทำความเย็นต่างๆ และใช้งานมานานกว่า 50 ปี แต่พบว่าฟรีออนมีผลเสียหายต่อชั้นโอโซนในชั้นบรรยากาศโลก ผู้คนจึงเริ่มมองหาสารทำความเย็นใหม่และดีกว่าอีกครั้ง

ถ้าคุณทำงานด้วย ตู้เย็น หรือต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบริษัทของเรา คุณสามารถสื่อสารกับเราได้ที่เว็บไซต์ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเราคือ https://www.feilongelectric.com/.